De Olympische Spelen zijn voorbij. Twee weken geen zorgen aan ons hoofd. Alleen maar of de Bollen de Hassans en de Lavrijssens zouden winnen. Heel Nederland leefde mee en at vingernagels. De brouwerijen maakten overuren. Het was lekker rustig op de weg en in de trein. Dus maakte NS bekend de prijzen van de ‘kaartjes’ te verhogen. En de treinen worden korter. Ik ben gelukkig geen treinreiziger, godzijdank.
Je zult naar de wc moeten. Of rustig de krant willen lezen. Of een beetje werken op je laptop. Vergeet het maar. Onze nationale trots is helemaal verkoolmeesd. De spoorwegen zijn een nutsvoorziening. Geen vrije onderneming die winst moet maken. Er zal geld bij moeten uit de belastingpot. Schoof, grijp in. Maak er de spoorwegen voor iedereen van. Minder auto’s op de weg. Minder uitstoot, minder asfalt. Ik wilde het er eigenlijk niet over hebben. Maar het moest me even van het hart.
Terug naar Parijs. Alle deelnemers hebben jarenlang alles opgeofferd. Vaak zonder veel inkomen. Zich veel ontzeggen. Deelnemen is belangrijker dan winnen. Een politiek statement van Pierre de Coubertin. Iemand die deelneemt wil altijd winnen. Tegenover een winnaar staan tientallen niet-winnaars. Voor hen is de troost het deelnemen aan zo’n groots evenement. In die zin had de Coubertin gelijk.
De amateurdeelnemers zijn meestal begonnen bij een vereniging in hun stad of dorp. Daar hebben ze onder leiding van enthousiaste vrijwilligers liefde voor de sport opgedaan. Daar hebben ze geleerd wat winnen en verliezen is. Wat kameraadschap en samenwerken is. De amateurverenigingen zijn het fundament van onze gemeenschap. Niet alleen op het gebied van sport. Ook de jeugdclubs en culturele verenigingen. Alles samen vormt onze maatschappij tot wat ze nu is
Verlichte ondernemers van rond 1900 zoals Philips, Van Doorne, Petrus Regout en de gebroeders Dor wisten dit ook. Zij zorgden voor een sociaal vangnet: Goede sociale voorzieningen, huizen en verenigingen. De werknemers en hun gezinnen waren tevreden. De werkers deden hun werk goed omdat ze zich verbonden voelden met het bedrijf. En dus waren de bazen tevreden. Een van vele voorbeelden.
Eind negentiende eeuw stichtten Emile en Lucien Dor samen met zwager Francois Sepulchre de zinkfabriek in Budel. Ze bouwden huizen voor de werknemers met gezinnen. En een hotel voor de vrijgezelle arbeiders. Toen die klaar waren, richtten ze verenigingen op. Toneel, voetbal, schutterij, fanfare, turnen, noem maar op. En ze namen actief deel of zaten in het bestuur. En vooral: ze zorgden ervoor dat de kas gevuld werd. Zo zorgden ze voor een hecht fundament in hun Dorplein. En konden de clubs tot grote bloei komen. Dit tot tevredenheid van alle Dorpleiners.
Dit en veel andere verhalen over de zinkfabriek, over Dorplein en zijn vroegere bewoners vertellen de cicerones (gidsen) tijdens hun rondleidingen. Wil je ook een rondleiding door dit historische Budel-Dorplein met deskundige uitleg? Kom dan zondag 25 augustus om 14.00 uur naar gemeenschapshuis De Schakel in Budel-Dorplein. Enthousiaste cicerones staan klaar om je rond te leiden. Het kost 2 euro per persoon, kinderen tot 12 jaar mogen gratis mee. Je hoeft je niet vooraf aan te melden. De rondleiding duurt twee tot twee en een half uur en gaat over goed begaanbare wegen. Het is rolstoel- en rollatorvriendelijk.
Wil je als familie, buurt of vereniging een rondleiding? Maak dan een afspraak met coördinator Wim Cremers, via telefoonnummer 0495-492598 of 0622961675. Je kunt ook mailen naar ciceronesdorplein@gmail.com.
Download de gratis app van Cranendonck24 en mis niets → Apple | Android