Luister
muziek
09 Juni 2020 18:03
Deel dit artikel:

Amina zorgt dat Budelse asielzoekers een leven kunnen opbouwen in Nederland

Voor asielzoekers die recht hebben op verblijf in Nederland is een snelle inschrijving in de BRP (Basisregistratie Personen) ontzettend belangrijk. Die inschrijving verloopt sinds 2015 via één van de vijf BRP-straten in Nederland. Amina Sabanovic coördineert de BRP-straat in Budel, vanuit gemeente Cranendonck. Zij vertelt over de toegevoegde waarde van de BRP-straat voor de asielzoeker én voor Nederland.

cranendonck24
  / IDee / Rijksdienst voor Identiteitsgegevens
  • Beeld - Harm van Leuken
Advertentie

Op vier opvanglocaties in het land zijn sinds 2015 zogenaamde ‘BRP-straten’ gevestigd: in Ter Apel, Zevenaar, Budel en Den Bosch. Daarnaast is in de gemeente Haarlemmermeer een BRP-straat gevestigd voor de zogenaamde hervestigers: vluchtelingen die op uitnodiging van Nederland hier mogen komen wonen. Het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) is de initiatiefnemer voor de inrichting van de BRP-straat.

"Een BRP-straat kun je zien als een straat met huisjes", zegt Ank van der Steen, die werkzaam is bij de BRP-straat in Den Bosch. "De asielzoeker ‘loopt’ langs alle huisjes. Aan het einde van de straat staat hij ingeschreven in de BRP en krijgt hij of zij een BSN, waarmee diegene een leven in Nederland kan opbouwen."

Amina: "De kracht van de BRP-straat is dat alle ketenpartners met hun eigen expertise aanwezig zijn op één locatie. Naast de ketenpartners zijn dit bijvoorbeeld de Raad voor de Rechtsbijstand, VluchtelingenWerk Nederland en Stichting Nidos, de jeugdbescherming voor minderjarige asielzoekers zonder ouders. De ketenpartners werken nauw samen en kunnen heel snel, uiteraard met toestemming van de asielzoeker, gegevens uitwisselen. Bovendien is altijd een tolk aanwezig, zodat we zeker weten dat wij de asielzoeker goed verstaan en andersom. De beveiliging is ook goed geregeld. Die bundeling van expertises zorgt voor een heel snelle informatie-uitwisseling en doorstroming. Op dag zes is de asielzoeker de straat door en kan hij beginnen aan zijn leven in Nederland."

Complexe inschrijving
"Het is niet zo dat wij de gegevens uit het dossier van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) klakkeloos overnemen en de inschrijving binnen een kwartier is afgehandeld", vertelt Ank. "De inschrijving van een enkeling met een paspoort kost minder tijd dan bijvoorbeeld de inschrijving van een gezin uit Palestina, van wie we eerst moeten onderzoeken of er documenten zijn om de nationaliteit aan te tonen", vult Amina aan.

Zelf vluchteling
"Een zorgvuldige én snelle registratie van een vluchteling is ontzettend belangrijk, want alle overheidsinstanties putten uit de BRP. De BRP moet op orde zijn en de juiste gegevens bevatten. De opvang in een asielzoekerscentrum (azc) kost heel veel geld. Hoe sneller iemand staat ingeschreven, hoe sneller de doorstroming", vertelt Amina. "Mijn ouders zijn 25 jaar geleden vanuit Bosnië naar Nederland gekomen. Ik heb zelf op een azc gewoond en weet uit eigen ervaring hoe fijn het is als je verder kunt. Met een BSN heb je perspectief op huisvesting, werk, studie en het leren van de taal."

"We doen heel dankbaar werk", zegt Ank. "Voor ons is een BSN maar een nummer, maar deze mensen zijn er zo blij mee. We zien tranen van blijdschap in de spreekkamer, maar soms ook tranen van verdriet, omdat ze in de gesprekken bepaalde zaken moeten oprakelen, bijvoorbeeld over overleden gezinsleden of een trauma. Ons werk heeft een sterk sociaal aspect. We horen verhalen uit het verleden aan maar ook plannen voor de toekomst. Het is fijn als we mensen een duwtje in de rug kunnen geven." Om te blijven ontwikkelen, volgen Ank en Amina continu opleidingen. Ank: "Soms heel informeel, zo heeft bijvoorbeeld een Iraanse mevrouw een cursus verzorgd over omgaan met cultuurverschillen."

'Hier doe ik het voor'
Amina: "Ik herinner me twee heel vrolijke Eritrese jongens. Ik vertelde dat ik uit Bosnië kwam en in Nederland veel kansen heb gekregen. Zij zeiden dat ik een voorbeeld voor ze was en dat ze ook aan een opleiding wilden beginnen. We hadden een heel leuk, opgewekt gesprek. Toen dacht ik: hier doe ik het voor. Ik vind het weleens jammer dat ik de levens van deze mensen niet kan volgen."

Dit artikel is op 4 juni 2020 verschenen in het online magazine IDee, van de Rijksdienst voor Identiteitsgegevens, en is met toestemming hier overgenomen. Het hele interview lees je HIER.

Download de gratis app van Cranendonck24 en mis niets → Apple | Android

Deel dit artikel:
Advertentie



Ga terug
Advertentie
Advertentie