Luister
muziek
9 augustus 2020 - 07:28
Deel dit artikel:

Boswachter Erik Schram over bloedhete Groote Heide | COLUMN

Boswachter Erik Schram schrijft maandelijks over wat hij meemaakt in het prachtige natuurgebied in onze omgeving. Want dat is groot en er gebeurt heel veel. Hij vertelt anekdotes en neemt ons mee in zijn wereld. Hieronder lees je zijn column.

cranendonck24
  / Erik Schram
  • Beeld - Harm van Leuken
Advertentie

Vorig jaar heb ik een mooie reis gemaakt naar Botswana in Afrika. Om precies te zijn in de Kalahari, wat ook wel ‘grote dorst’ betekent, vanwege het woestijnachtige gebied. Als ik op de Groote Heide ben in het Leenderbos lijkt het soms wel wat op Afrika. De uitgestrekte vlaktes, lage vegetatie, af en toe wat bomen. Je mist alleen de olifanten en giraffen nog die het plaatje compleet maken. En net als in Afrika kan ook hier de temperatuur behoorlijk oplopen, zoals afgelopen vrijdag toen het 35 graden was.

Slechte weg
Tijdens mijn ronde kom ik een gestrand gezin tegen. Kleine gezinsauto helemaal vastgereden in het losse zand. Ik vraag mij altijd af als er een groot bord staat met ‘zeer slechte weg’, waarom mensen dan toch doorrijden, vooral als de weg steeds slechter wordt. Denken ze dat de weg toch nog beter gaat worden? Of dat ze er bijna zijn?

De moeder stapt uit de auto en ik hoor al dat er geen Brabants accent is. Waarschijnlijk op vakantie in eigen land. De weg kwijt, duizendmaal excuses. “We komen hier niet vandaan.” De rode wangen, vol in de zon op het kale zand en bloedheet. Kijkend naar het gezin lijkt het mij beter om ze te helpen en ze er toch maar uit te slepen. Want vast zitten in het zand is geen pretje. En zeker niet in het land van de Grote Dorst. Eh, Groote Heide.

Download de gratis app van Cranendonck24 en mis niets → Apple | Android

Deel dit artikel:
Advertentie



Ga terug
Advertentie
Advertentie