'Un nachtelijk incident met mijne schoonmoeder'

Manne kankere gèr op hun schoonmoeder. De mijne werd 94 en ik mocht haar 44 jaor meemake. Buiten wa grensconflictjes, hadde we weinig aanvaringe. As ge oew eige mar hield aon één ongeschreven wet: ‘acceptere dat ze hur dochter in alles gelijk gaf.’

Toen ons kindere klein ware, hadde we veul plezier van oma en opa. Ze ginge méé weekendjes weg en hielde ut grut dagenlang bezig. Vur hun un uitstapje, voor ons unne zegen. Ze liete ons uitsloape as de kop ‘vol spechte zat’, nao unne benevelde nacht.

Rond carnaval ginge mun vrouw en ik vaak nor tonpraot-avonde in Zoerik. Genodigd as gast, vanwege het aanlevere van teksten en ideeën. In Zoerik schreven ze ‘GAST’ nog meej 4 hoofdletters. Overal kreegde vur gebode hulp wel waardepapierkes vur ‘nat en droog’, mar in Zoerik (lees: Doezé/Ras) verstrekten ze de consumptiebonne meej de krantenvellen tegelijk. Genoeg bier vur un peloton ME’ers, inclusief unne kruiwage bitterballe.

Ik herinner me un kruistocht nor Zoerik eind jaore ‘80. Fietse war de enige veilige optie. De leste instructies voor opa en oma ware: “Het wordt laat vannacht. Gullie slaopt in ons bed, wij goan op de logeerkamer ligge.” Zwaor afgetankt kwame we ‘s nachts thuis. Ut war mar 5 kilometer. fietse maar dan merkte pas hoe scheef Rijkswaterstaat die slote langs ut fietspad het aangelegd. Ik war ook nog bekant over un zat hondje gereje. Mar goed, de missie wier volbracht zonder gate in de bôks.

Vloeibare consumptiebonnen
Die nacht sloeg munne ‘privé-tomtom’ op tilt. Draaierig dacht ik richting wc te waggele, tot munne nacht-GPS zeej: ‘Ho, bestemming bereikt, laot gaan die blaas!’ Ik ston neffe ons echtelijk bed, aan schoonmoeders’ kant, en deej un plas, zoas ge da alleen kunt nao 25 Bavaria. Midden op hur korset, da breeduit over ‘mijn’ nachtkastje lag. Ik herinner me vaag da ze panisch overeind vloog en ‘hemel en hel’ bijeen kraaide. Haar kuise blik afgewend van het vrouwonterende tafereel, waormee ik haar confronteerde. Verdoofd brabbelde ik wa terug, terwijl de vloeibare consumptiebonnen meedogenloos op haar korset bleve klettere.

’s Morgens liep ik ‘as un zwaailicht’ nor beneje. Daor hing die typische carnavalsgeur van verschraald bier en frietvet, vermengd meej Biotex.
Schoonmoeder zat al fanatiek te ‘jokeren’ meej de kids. Er hing een enorm korset over de loeihete verwarming, maar ook un benauwende stilte.

Biechte
Inmiddels is schoonmoederke ‘gehemeld’. De schat het noit mir gevraogd nor da nachtelijk incident. Klasse! Ze moet zich dood geschrokke zijn. Waarschijnlijk is ze die week nog 6 keer gaon biechte.

Download de gratis app van Cranendonck24 en mis niets → Apple | Android