'Nao COVID-19 hebbe we unne nieuwe variant: DEBIEL-20'
Ik ben ut coronagekakel spuugzat, mar ut blijft uitkijke. Nao COVID-19 hebbe we nou unne nieuwe variant: DEBIEL-20. Da zijn die sukkels die kuddegedrag vertone en bij de uurste zonnestraal meej duizenden tegelijk naor ut park of ut strand holle.
Thuiszitten bende gauw beu mar ge word ook gemakkelijker. Toen die kappers zo lang dicht bleve ben ik bij de hondentrimsalon langsgegaan. Alles beter dan zelf de schaar in die troosteloze hooiberg zette. Ik had mun hande zo veul gewasse da de examenopgave van de middelbare schooltijd wir tevoorschijn kwamen. Sommige mense vond ik onvoorzichtig, andere ware wir veul te bang. As ik unne vent alléén in de auto zag rije, meej un mondkepke, dacht ik: Zou hij thuis ook un condoom omdoen as-ie alleen in bed ligt?
Ik kreeg dwangbeelde. Ik dacht op den duur da Ab Osterhaus, Ernst Kuipers en Diederik Gommers in het TV-scherm ingegraveerd ware. Die Gommers had soms wel leuke opmerkinge. Zo vertelde hij vlak vur kerst dat er un grote kans war da we de feestdage zouwe moete viere zonder schoonfamilie (Maar hij kon niks belove, zittie). En dan da ‘R-getal’. Ik heb lang gedacht da da wir un vinding war van ‘aandachtjunk’ Peter R. de Vries.
Echt vervelend vond ik die lockdownperiode nie. Meej ut verstand op 0 en de friteuse op 180, komde un hul eind.
'Nie meer zo 'piep''
10 APRIL: MUN 1E CORONAPRIK. Ik schrok me wild. Ik ben ook nie mir zo ‘piep’ mar schrok toch van ut forse aantal licht trillende rolstoel- en rollatorchauffeurs da zich ook bij de priklocatie had gemeld. Daor wilde ik nog nie bij hore. Navraag leerde da ut unne groep 80-plussers war, die in februari al war geprikt en nou de 2e kreeg.
Nao ut prikke moes iedereen un kwartierke naor de ‘recovery’. Recovery? Alsof ze zojuist oewe slokdarm onverdoofd hadde opgerekt. Iedereen kreeg druivensuiker en frisdrank. Priklimonade!
Afzien
Sommige mense kunne zo’ne heisa make van zo’n prikske. Ik zag un moeder, ondersteund door 2 dochters, die strompelde alsof er spontaan 2 ruggenwervels van plaats ware gewisseld. Toen zeurde ze dat ze al enorm had afgezien bij de coronatest. Als ik haar moes gelove hadden ze un biljartkeu in hur neus gedouwd inplaats van un wattenstaafje.
De vent, die neffe mij zat te ‘recoveren’, war pas 59 en beweerde dat-ie had geweigerd om zich te laote prikke meej AstraZeneca. “Wij hadde thuis unne Opel Astra”, zeet-ie. “Daor hadde we ook alleen mar ellende mee!” Kijk, dà zijn tenminste nog us argumente!
Download de gratis app van Cranendonck24 en mis niets → Apple | Android
