'Mun bazige, babbelzieke schoonmoeder noemde ik binnensmonds Sidonia'

Pas hurde ik 'Ben ik te min', da prachtnummer van Armand, op de radio. Wie kent nie de tekst “jouw moeder die ik moest aanhoren met haar achterlijk gezwam over de studie van je broer... en dat je pa zo'n succesvol zakenman was... met andere woorden: wat ben jij een boer."

Ze bestaot! Zo’n schoonmoeder had ik ook bekant gehad. In mun ruige jaore hield ik ut zelden lang vol meej meiskes. Vier weken was zat, mar meej Marleen wiere ut ineens 3 maond. Ik dacht toen nog: ge kunt beter meej unne kater opstaon dan meej un geit nor bed gaon! Mar stillekes wiere de teugels wa aongetrokke. Daor kon ik nog mee leve, tot ut schrikbeeld zich aondiende. “Hur familie zou ut geweldig vinde as ik us kwam kennismake.”

Dus zat ik op unne druilerige zondag tussen un bataljon nieuwsgierige familielede, die zich vergrepe aon sigare, jenever en puddingvlaai. Allemol om de nèjste verovering van Marleen te bemonstere. Ut leek wel hengstenkeuring. Ik vuulde me danig opgelaote. Temeer umda Pascha, hunne oververhitte zwerfteckel, dun hille middag op mun gloednieuwe suède schoene bleef ‘rije.’ Wat had ik munne puntschoen gèr in zijn kruis ‘geplant’, mar meej zoveul bekijks durfde ik nie.

Total-en-alles-los

Mun bazige, babbelzieke schoonmoeder, die ik binnensmonds Sidonia noemde, war dodelijk vur ons relatie. Hur lang vrijgezelle, oerkritische, ouwste dochter (gruwelijke zeikdoos) had eindelijk verkering gekrege. Meej Jaap, unne socioloog. Natuurlijk moes iedereen wete da ze unne doctorandus in de familie krege! Ook al had die pluisbol 11 jaor gestudeerd. Jaap war unne typische ‘corpsbal’. “Een wijntje moest niet te hoog in de huig hangen”, “rond op de tong zijn” en niet “vierkant in het hoofd”. Hij kwam ook nie ‘klaar’, mar raakte ‘gearriveerd.’ Gevolg war da ook Sidonia hur taalgebruik ging ‘opvijzele’, meej alle tenenkrommende ‘misperen’ van dien. Woorde as ‘minderwaardigheidscomplot’, ‘realiteitstheorie’ en ‘concentratiebureau’ kwame vurbij. Toen ze een aanrijding kreeg was haar autooke 'total-en-alles-los' verklaard. Enzocetera! Enzocetera!

Fijnslijper

Ik bestond vur haar nie, ze informeerde noit nor mij. Waarschijnlijk dacht ze da ik war blijve steke bij de VMBO-opleiding ‘loempia vouwe’. Jaap mocht ook al gauw blijve slaope. De ‘fijnslijper’.
Marleen war un stuk jonger dan hur zuster en mocht niks. Als wij uitginge kwam steeds Sidonia’s vermanende vinger: "Marleentje, denk erom, als ze aan je gezicht niet genoeg hebben, dan laat ze maar staan." Dan staode as vrijer mooi te kijke as clublul.

’t Is niks geworre meej Marleen. Oorzaak: Sidonia. En de socioloog? Die gladde glijer kon daags vurdat-ie wou gon solliciteren al in de VUT. Ongearriveerd.

Download de gratis app van Cranendonck24 en mis niets → Apple | Android