Verderest gunt zestig mensen een werkplek: 'Op laagdrempelige manier mensen opleiden'
Als directeur geeft Marina Liebregts graag een inkijk in het reilen en zeilen van de Stichting Verderest, een circulair ambachtscentrum en kringloopwinkel aan de John F. Kennedylaan in Valkenswaard. Er wordt gefocust op het personeel dat hier een werkplek heeft gevonden.
De parkeerplaats staat vol, chauffeurs zoeken elders een plekje en buiten naast de ingang zitten enkele medewerkers aan de koffie. Eric stapt binnen met een mandje om zijn arm. Hij blijkt vaste klant te zijn. Op zoek naar iets speciaals? Eric: “Dat weet je hier nooit. Ik kom rondkijken en hopen dat ik geluk heb. Ik kom bijna elke dag tussen de middag hierheen. Als je vaak komt, heb je des te meer kans om iets te vinden.” Hij is blij met deze voorziening en loopt gauw naar binnen.
Schorten
Op de eerste verdieping van het immense pand is een kantoorruimte ingericht. Hier vindt het gesprek plaats met Marina, in het bijzijn van Marie-Thérèse Maas, die deze sociale instelling een warm hart toedraagt. Al gauw blijkt dat in het bedrijf niet alleen gebruikte spullen worden verkocht. Trots laat Marina enkele foto’s zien van horecapersoneel dat gehuld is in blauwe schorten die hier gemaakt zijn van gebruikte spijkerbroeken. “Wij hebben een naaiatelier waar medewerkers twee dagen per week behalve schorten ook patchwork kleden maken. Met leer worden damestassen gemaakt en barbecue-schorten. Daarvan zijn er al vijfenzeventig verkocht! Toch kei vet?” In het atelier blijken ook hondenkussens gefabriceerd te worden van gebruikte dekbedden.
“We onderscheiden ons van kringloopwinkels doordat onze medewerkers proberen om van afval zo veel mogelijk nieuwe producten te maken. Bovendien hebben we een fietsenwerkplaats. We krijgen van de gemeente de zwerffietsen. Onze fietsenmakers herstellen de rijwielen en een aantal daarvan wordt geschonken aan de Stichting Leergeld.” Verderest werkt als sociaal bedrijf met mensen die zelf een minimum inkomen hebben en vaak in de bijstand zitten of zaten. Er staan er 35 op de loonlijst en daarnaast zijn er nog 25 vrijwilligers. Zij werken zowel op de vestiging van Budel als van Valkenswaard. Marina: “In samenwerking met de A2-gemeenten Heeze, Leende, Valkenswaard en Cranendonck kunnen we hier mensen aannemen die sociaal gezien geactiveerd moeten worden. Zij worden al snel één grote familie.” Op een laagdrempelige manier krijgen de werknemers contact met de verschillende takken van sport. Zo is er ook een hout-werkplaats waar van oud hout nieuwe meubels gemaakt worden. Als dat bij iemand past, kan hij of zij hier een plek krijgen.
Als je vraagt hoe mensen hier terecht komen, blijkt dat het vaak de gemeente is, die personen adviseert om contact te zoeken. Marina: “Maar ook coachingsbedrijven of persoonlijke thuiscoaches dragen mensen aan. En niet zelden komen ouders met hun zoon of dochter, met het verzoek om een stage- of werkplek. En als iets bij deze persoon past, gun ik ze dat.” Door dit aannamebeleid ontstaat volgens de directrice een rijke schakering aan kleuren. “We zijn een bedrijf met een mooi palet.” Inmiddels beslaat Verderest hier 4.000 m2 en in Cranendonck 3.000 m2.
Naaiatelier
Dan volgt een rondgang door het bedrijf. Terwijl Marina en Marie-Thérèse de trap afdalen zegt de gastvrouw: “Wij zijn geen vlooienmarkt, daarom zit er ook een prijskaartje aan onze producten. We ontvangen per dag gemiddeld zo’n tweehonderd betalende klanten. En de koffie is gratis.” Volgens haar zijn bovendien in Cranendonck al veel woningen gratis ingericht voor mensen zonder budget. “We werken ook samen met woCom en Woningbelang. Op hun verzoek maken we woningen leeg nadat de laatste bewoner is overleden.” Dan gaat de deur open van het naaiatelier. Enkele dames en heren zitten of staan aan grote tafels, al of niet met een naaimachine voor zich. Hier wordt een prachtig kleed gemaakt met kleine lapjes, daar worden allerlei gespen gesorteerd en knopen geslagen. In een hoek staan dozen met ritsen, veters en lockgaren. Eén van de heren is bezig met het sorteren van leer dat van oude bankstellen is verwijderd. Trots laat hij enkele tassen zien die daarvan zijn gemaakt.
Eenmaal in de winkel zelf blijkt er een enorme sortering aan spullen te staan, die je in kringloopwinkels wel vaker ziet. De eigen tuinman van Verderest, David, lacht breeduit. Via de ruimte waar alle goederen ontvangen worden, komt de afdeling boeken en speelgoed in beeld. Bij de houtwerkplaats is op dit moment niemand bezig. “Hier kunnen ze zagen en alles. Zodra we geld over hebben, investeren we dat in deze werkplaatsen.” In een ruimte ernaast wordt gewerkt aan het opknappen van fietsen. Een kinderfietsje wordt gepoetst. Dan komt Marieke langs, fietsenmaakster en begeleidster, op wie Marina erg trots op is. Ze glundert van alle aandacht.
Op het einde van de rondgang is duidelijk dat tientallen mensen tevreden zijn met een werkplek bij Verderest. “Wij gaan verder met de rest”, aldus Marina, “met de resten van ons afval, maar ook verder met de rest van ons arbeidzame leven.”
Download de gratis app van Cranendonck24 en mis niets → Apple | Android
