'Die boodschap 'Roken is dodelijk' op die pakjes is intussen ook achterhaald'
Twee goede vrienden stopten per 1 januari 2024 met roken maar zijn intussen alweer ‘gesneuveld'. Wat is dat toch met die rookellende?
Ik zag pas een tv-interview uit 1981. Presentator Willem Duys was in een zwart-wit gesprek met een fanatieke ‘antirook-apostel’ die er uitzag of hij vanaf zijn twaalfde eikenbladeren gerookt had. Tijdens het interview zat Duys stevig te paffen. De rookslierten trokken ‘ongecensureerd’ door het beeld, waardoor hij en zijn gast soms onzichtbaar waren.
Ik ben géén wereldverbeteraar, maar toch bizar dat dit ooit normaal was. Rokers worden tegenwoordig overal gemeden als de pest. Letterlijk! Een topsocioloog beweerde zelfs dat rokers op de sociale schaal ergens tussen de kinderverkrachters en lepralijders in zitten. Nou, met zo’n kwalificatie kun je als roker nog eens thuiskomen.
Pijprokersfamilie
Roken blijft een ‘teer’ onderwerp. Ik stopte 17 jaar geleden. En ik beken eerlijk: alles ruikt lekkerder als je net bent gestopt. Vooral sigaretten! In de eerste dagen liep ik nog met twee propjes shag in mijn neusgaten. In de tweede week voelde ik me nog beroerder en kreeg zin om een stuk uit de wc-bril te bijten maar ik hield vol. Maar of ik nú 100 procent van het roken áf ben, betwijfel ik. Ik durf nog steeds geen pijp, sigaret of sigaartje op te steken. Ik kom uit een pijprokersfamilie. Ons vader en twee ooms rookten ook pijp. Eén oom is er aan overleden, toen hij per ongeluk zijn pijp uitklopte tegen de benzinepomp.
Ons vader rookte óók regelmatig sigaretten: Hunter. Van die lange palen. Hij was hartpatiënt en moest minderen van de ‘cardio-cowboys'. Daarom stak hij, met tussenpozen, elke sigaret vijf keer aan. Ik zie hem nog uit bed komen na zijn middagdutje. Catweazle-kapsel, met één hand zijn broek en bretels ophoudend, de andere hand bibberend langs de schoorsteenmantel. Panisch zoekend naar een armoedig stompje Hunter.
Etalagebenen
Mijn gepensioneerde oom, die 100 meter bij ons vandaan woonde, kwam elke dag ons gezin verblijden met dezelfde zever. Hij rookte vijftien pakjes Hunter en drie aanstekers per week en moest op de terugweg naar huis drie keer stoppen. 'Etalagebenen' heette dat. Ik hoorde later van ziekenhuispersoneel dat hij na zijn overlijden nog een kwartier had door gehoest.
Opa had ook ‘geasfalteerde’ longen van het paffen. Zijn motto was: 'Een tevreden roker is geen onruststoker'. Oma klaagde nooit, maar nam wél haar eigen maatregelen. Als 's morgens de fluitketel op stond voor de koffie, hield zij een doosje lucifers boven de stoom en duwde dat in opa’s jaszak. Opa godverde de hele dag maar kreeg zijn lucifers niet aan de praat. Jaren later wilde opa ons, zijn kleinkinderen, weerhouden van het roken. Hij beloofde: "Als je tot je 18de rookt, krijg je van mij een zilveren aansteker."
Nieuwe boodschap
Ik vind die boodschap 'Roken is dodelijk' op die pakjes rookwaren intussen ook achterhaald. Het wordt tijd om eens wat nieuws te verzinnen. Bijvoorbeeld: 'Sigaretten bevatten veel vet'. Of ons aloude Nederlandse gezegde: 'Zoals de ouden zongen, piepen de longen!'
Download de gratis app van Cranendonck24 en mis niets → Apple | Android
