'Als je denkt dat alles beter wordt met de jaren, moet je eens naar een schoolreünie gaan'
Als je denkt dat alles beter wordt met de jaren, moet je eens naar een schoolreünie gaan. Het heeft één groot voordeel: je ziet meteen dat de 'zure regen' niet alleen bij jou heeft toegeslagen.
Vóór een reünie sta ik óók lang voor de spiegel, om de allerergste uitwassen van het welvaartsbestaan te verdonkeremanen. Gaandeweg de reünie-avond hoor je dat veel schoolkoppeltjes met elkaar trouwden, maar inmiddels alweer gescheiden zijn. Ze pasten duidelijk beter ín, dan bíj elkaar.
Bij aankomst tref je altijd die enthousiaste Popie-Jopie-stelletjes: “Hé, wat tof jullie weer te zien! Zullen wij alvast een borrel bestellen voor ons vieren?” Meestal zijn dat stelletjes die je die avond niet meer kwijtraakt. Als hij dan ook nog zo’n 'opgewarmd lijk’ is, dat enkel geobsedeerd is door de voortplanting van de Tasmaanse takkentapuit, ben je mooi gebokt.
Je herkent de braverikken die nog steeds onderdanig achter hun wederhelft aansloffen. Maar ook de rumoerige, poenerige fabrikantenzoontjes, die op school niks uitvoerden en enkel zwaaiden met papa’s chequeboek. Ik liet ze altijd links liggen. Mijn oma zei het altijd heel treffend: "Een grote bakkes vervangt twee diploma's."
Nationaal recreatieoord
Ik zag Corine, ooit het lekkerste, vrijgevochten mokkel, waar onze hele klas wel weg mee wist. Door mij en mijn mannelijke klasgenoten ooit uitgeroepen tot 'nationaal recreatieoord'. Veertig jaar later leek ze meer op een oud dressoir: de bovenste lade ging niet meer dicht en de onderste niet meer open. En dan Patricia, die vroeger voor vriendjes van onze ‘stand’ haar neus ophaalde. Tot ze alleen overbleef. Nu stond ze elke 'broek' opvallend te stalken. Hoe ouder de kachel, hoe harder ze brandt. Ze had nog altijd last van het geitenvirus: ze bleef continu mekkeren. Wat ik typisch vind? Als het over liefde gaat, kunnen meisjes nog steeds vlugger luisteren dan mannen kunnen praten.
En natuurlijk was daar Carla, onze losbollige oud-klasgenote, die altijd haar valium- en anticonceptiepillen door elkaar haalde. Ze gaf nergens om. Ze had intussen zeven kinderen maar het interesseerde haar geen moer. Zelf heb ik ook flink tijd in die meid gestoken. Was het daar maar bij gebleven.
Van het onderwijzend personeel was alleen de Zuster Neurotia van Aardrijkskunde nog in leven (althans, dat zei ze). Ze had nog altijd diezelfde forse neus. Als je haar op beide wangen wilde zoenen kon je het beste achterlangs lopen.
Ik dronk een neutje met Roderick, die van adel was en wel zestien voornamen had. Toen hij gedoopt werd, hebben ze nog water bij moeten halen. Hij voelde zich nog steeds de intellectueel van de klas, bij wie de buik intussen zichtbaar lager hing dan zijn zitvlak.
Rijke ex
Persoonlijk vind ik dat niks een reünie zo bederft als de ontmoeting met de ex van je vrouw. Aan wie nog geen enkele 'horecaspier' te ontdekken valt. Die al zijn eigen haren en tanden nog heeft. En steenrijk is geworden in de computerhandel. En dat je dat dan thuis nog jaren moet aanhoren!
Download de gratis app van Cranendonck24 en mis niets → Apple | Android
