'Belgen gaon eerbiedig om meej hun wielervedetten'
Belgen gaon eerbiedig om meej hun wielervedetten. Meer dan wij, Ollanders! Ut land wil haar grote zonen kenne. Zelfs hun troetelnaampjes. Ook al stonne sommige stijf van de dope en plasten ze meer langs, dan ín het ‘dopingfleske’.
Belgen hebben fraaie bijnamen vur hun ‘kleppers’. Wa denkte van ‘De boemeltrein van Kasterlee’ (Ludo Dierckxsens), ‘De schorpioen van Semmerzake’ (Thomas de Gendt), ‘De Kannibaal’ (Eddie Merckx), ‘De Lange van Lommel’ (Johan van Summeren) en ‘De Locomotief van Morkhoven (Jurgen van den Broeck). De Vlaamse bijnaam vur Joop Zoetemelk mag er trouwens ok nog altijd zijn: ‘Wieltjeszuiger.’
Opmerkelijk da ge nerges unne bijnaam tegenkomt van Freddy Maertens, de gedrongen West-Vlaming. Gin toonbeeld van pienterheid mar as ut op ‘spurte’, ‘tijdrije’ en ‘snottere’ aonkwam, onklopbaar. Uit ut wielerjargon komt de term ‘snot vur de ogen rije.’ Maertens deej da letterlijk. Als-ie de ergste groene slierte naor binne had geslurpt, was ut uurste wat-ie aan sportjournaliste vroeg: “Ben ik al over de meet?” Vervolgens reed-ie as unne vouwfiets naor de sponsor-/ploegenbus.
Stimulantia ware ook toen gemeengoed in ut peloton. De pater familias van ut Vlaamse wielrenne, Lomme Driessens, war jaorenlang ploegleider van Maertens, die schijnbaar moeilijk meej de spanning van de koers kon omgaon. Driessens kende de wette van de kasseie beter dan de Schepper zelf. Ut schijnt dat-ie de drinkbus van Maertens tegen het einde van de koers vulde meej champagne, zodat-ie de supersnelle, bikkelharde eindfase qua spanning en emotie beter aankon. Geniaal! Maertens onderdrukte er zun stress mee en won, flink ‘aangeschoten’, talloze klassiekers.
'Peertje’ meej kraakheldere urine
België koestert ook bijzondere wielerverhale. Michel Pollentier, nog zo’ne stoemper uit de West-Vlaamse klei, war unne klasbak, die in de Tour de France van 1978 in het geel reej. Hij won de vurleste etappe naor Alpe d’Huez mar viel bij de controle van zunne sokkel. Hij had un ‘peertje’ meej kraakheldere urine onder zunne oksel verstopt en dacht da ongezien te lozen bij de “controle-pieten”. Diskwalificatie! Geen gezeik!
Volgens intimi ging ut in werkelijkheid om un meej urine gevuld condoom, da vakkundig in de anus van Pollentier war weggefrommeld. Zulke intieme details wilde men in 1978, op last van ut katholieke gezag in het brave Vlaanderen, nie naor buite brenge. Dus wier ut verhaal van ut ‘peertje’ verzonnen. Ut schijnt da de aartsbisschop van Mechelen hemel en aarde had bewoge om ‘vieze woordjes’ uit het Tourjournaal te krijge, om ze ‘godsvruchtig’ onder het bisschoppelijk tapijt te vegen.
In tegenstelling tot Freddy Maertens het Pollentier er wel unne bijnaam aon overgehouwe: Peerke!!!
Download de gratis app van Cranendonck24 en mis niets → Apple | Android
