'Cranendonckse dorpsdokter Raeven zei altijd: 'Eén zatsel per week is goed voor elk mens''

Ik denk nog meej plezier terug aan onze oude Cranendonckse dorpsdokter Jan Raeven. Een man meej aparte opvattingen. Hij zei altijd: ‘Eén zatsel (dronkenschap) per week is goed voor elk mens!'

Hij spuugde er zelf ook nie in. Ook over ‘vrijen-op-leeftijd’ was hij helder: “Zolang het van onderen nog bromt, is het hart gezond.” Helaas hebben zijn fraaie uitspraken de medische encyclopedie of de Nobelprijscommissie noit gehaald.

Jan Raeven was een doorgewinterde huisarts, die meej één pink je temperatuur kon mete. Gedrongen gestalte, groezelige boord, pientere oogskes en altijd rustig. Ging je bij Raeven binnen met terminale vermoedens, kwam je met een schaafwondje buiten. Ik zie nog z’n spreekkamer, vol paperassen en instrumenten. Met een prominente plek voor de tafel meej ‘stijgbeugels’, waar zwangere vrouwen zo ‘verzot’ op ware. Achter het klapdeurke maakte mevrouw Raeven nog zelf pillekes, poeierkes en zalfkes, die stonken of ze jaren in slootwater hadden getrokken. En als je op spreekuur kwam zonder onderhemd, stuurde hij je eerst naar huis om een fatsoenlijk hemd aan te trekken.

LEES OOK: Nieuwe wijk in Soerendonk heet Dr. Raevenplein

Mijn moeder zag óp tegen hur talrijke bevallingen. Maar de stoïcijnse Raeven, meej zijn vaste standplaats aan het voeteneind van het bed, had iets bezwerends: ‘Ge moet mar denke dat ut hele leger van Napoleon zo gebore is!’ Hij praatte gespannen vrouwkes gewoon door de bevalling heen.

Emotionele hogedrukgebieden

Huisartsen als Raeven zijn en waren dun gezaaid. Nederlanders hechten anno-nu vooral aan het oordeel van Dr. Google. Mijn vader, uitvinder van de hypochondrie, zat nachten op meej angsten, fobieën en ‘emotionele hogedrukgebieden’. Raeven wist dat. Toch kwam hij ‘s nachts langs meej kulpraotjes en neppillekes. Om effe later te worden opgeroepen voor een serieus ziektegeval of bevalling, ergens achteraf. Dat betekende vaak meej de motor door 20 centimeter slijk baggeren. Zonder straatlantaarns.

Raeven en ons vader waren bevriend vanuit de oorlog. Ons vader werkte in Eindhoven en samen hielpen ze Joden onderduiken op het platteland. Linke soep! De Duitsers kwamen je niet ‘decoreren’ als het fout ging.

Commerciële tv

Raeven liep onaangekondigd bij zijn ‘klanten’ binnen. Liefst op adressen, waar ze meer onder de kurk hadden dan wijwater. En baldadig was hij. Hij had een weddenschap meej ons moeder, die ruim 100 kilo woog. Hij zou haar optillen in een rieten stoel. Inzet: 1 literfles jenever. Hij had een bloedhekel aan medische programma’s, in de beginjaren van de commerciële tv. "Mijn tent zit 3 dagen vol meej kerngezonde mensen", ‘godverde’ hij.

Raeven stond bekend als krenterig, terwijl hijzelf niks afsloeg dan vliegen. Sommige Cranendonckers noemden hem zelfs ‘unne dichtgenaaide’. Waar moest hij het voor laten? Hij had toch geen kinderen?’

Bij zijn begrafenis bleek pas dat alles naar goede doelen was gegaan. En vurral naar kroostrijke gezinnen, waarvan hij wist dat ze het taai hadden. Chapeau, dokter. Als er een hiernamaals is, hoorde gij ergens vóóraan te zitten.

Download de gratis app van Cranendonck24 en mis niets → Apple | Android